België, KSC Lokeren-Temse, Sporting Lokeren

Het lijkt intussen al een eeuwigheid geleden, maar op 3 maart 2019 verdween Sporting Lokeren uit de Belgische eerste klasse. Met nog twee speeldagen te gaan konden de Tricolores de degradatie niet meer ontlopen en zo namen we na 23 jaar afscheid van de sympathieke fysieclub uit de hoogste voetbalklasse. Twee jaar, negen maanden en 27 dagen later bekijken we even hoe het de ex-spelers van Wit-Zwart-Geel vandaag vergaat.

Ze waren met 28, de spelers die tijdens de rampzalige jaargang 2018-2019 deel uitmaakten van de hoofdmacht van de tweevoudige bekerwinnaar: drie doelmannen, elf verdedigers, zeven middenvelders en zeven aanvallers. Met de wintermercato in het verschiet is het interessant om te kijken wie een opportuniteit kan zijn voor een Belgische eersteklasser. Hoe zou het nog zijn met hen? Wie maakte de vreemdste transfer? Wie behaalde de grootste successen? Voor wie was de degradatie meteen ook het einde van zijn carrière? We hebben het voor u opgezocht.

De jonge Ortwin De Wolf was veruit de doelman met de grootste toekomst, althans, zo werd toch verwacht. Bijna drie jaar later zit de intussen 24-jarige goalie na zijn transfer van KAS Eupen meer op de bank bij Antwerp dan hem lief is. Hetzelfde lot is ook die andere jonge doelman Robin Mantel (21) beschoren. Die bleef na de degradatie in tegenstelling tot De Wolf wel nog tot augustus 2020, maar zat ook in tweede klasse op de bank of tribune en doet nu hetzelfde in de Nederlandse tweede klasse bij Helmond Sport. Mantel speelde in z’n hele carrière nog maar één officiële wedstrijd.

Dan vergaat het de toenmalige Lokerse nummer 1 Davino Verhulst (34) toch wel beter. Hij speelde sinds zijn transfer naar Apollon Smyrnis medio 2020 al 34 wedstrijden in Griekenland waarin hij al negen keer zijn netten schoon hield. Een heel mooi gemiddelde als je weet dat hij na 149 wedstrijden bij Lokeren en 27 clean sheets de deur van de Jupiler Pro League achter zich dichttrok.

De strafste ommezwaai is zonder twijfel die van verdediger Bambo Diaby. De speler trok quasi meteen na het laatste fluitsignaal de deur van Daknam achter zich dicht om z’n geluk te beproeven in de Engelse Championship bij Barnley FC. Jammer genoeg nam z’n carrière niet de verhoopte vogelvlucht, want de Barnsley-verdediger werd in november 2019 voor twee jaar geschorst wegens een dopingovertreding. De 24-jarige had in datzelfde jaar een urinemonster ingeleverd dat positief testte op higenamine, een natuurlijk stimulerend middel dat op de lijst van verboden middelen van het Wereld Anti-Doping Agentschap staat.

Een onafhankelijke regelgevende commissie legde het verplichte verbod van twee jaar op en de Championship-club ontbond prompt het contract van de speler. Diaby heeft de aanklacht toegegeven, maar heeft niet verklaard hoe de stof in zijn lichaam is gekomen. Aanvankelijk dacht hij dat de consumptie van keelpastilles (Strepsils) de positieve plas kon verklaren.

De schorsing ging van kracht vanaf de datum van de voorlopige schorsing van de speler op 17 januari 2020 en loopt tot en met 16 januari 2022. De verdediger werkt – als we z’n Twitter-account mogen geloven – intussen hard aan z’n comeback. Een gratis polyvalente brok graniet van 24 kan weleens een opportuniteit zijn voor een club uit de rechterkolom. Met de Spaanse Kameroener breng je meteen veel power en snelheid in je selectie, maar dan moet je er ook zijn onstuimigheid en beperktere voetballend vermogen en spelintelligentie bij nemen.

Ook die andere centrale verdediger, de jonge Belg Arno Monsecour (25), verging het minder goed als voetballer. Hij werd namelijk na de degradatie teruggezet naar de Lokerse beloften en besliste zelf om te stoppen met voetballen. Hij kon bij Lokeren-Temse tekenen, maar verkoos om een andere weg in te slaan, namelijk triatlons.

Ook linksachter Omri Ben Harush (31) had zich zijn carrière waarschijnlijk anders ingebeeld. De Israëli bleef aanvankelijk nog en zakte mee naar 1B, maar vertrok in oktober 2020 toch terug naar z’n thuisland om bij FC Ashdod te spelen. Afgelopen zomer vertrok hij naar de huidige nummer vijf in de Israëlische competitie Bnei Sachnin FC waar hij op de bank belandde en amper 41 minuten wist te verzamelen op vijftien speeldagen. Daarmee staat hij in schril contrast met die andere ex-JPL-speler Ibrahima Conté die in alle vijftien wedstrijden dit seizoen heeft mogen spelen.

Zijn concurrent op de linkerkant, Ari Skúlason (34), vertrok meteen na de degradatie naar KV Oostende waar hij zich met z’n vechtlust snel populair maakte. De IJslander zal voor eeuwig herinnerd worden om z’n woede-uitbarsting tegen Jack Hendry in de kleedkamer. In maart 2021 vertrok hij naar Norrköping (Zweden) waar hij onbetwist basisspeler is.

Storm o̶p̶ ̶z̶e̶e̶ ➡ in de kleedkamer! 🤬🏖 #Kustboys pic.twitter.com/gCovlXLEEt— Play Sports (@playsports) May 5, 2021

Storm o̶p̶ ̶z̶e̶e̶ ➡ in de kleedkamer! 🤬🏖 #Kustboys pic.twitter.com/gCovlXLEEt

Naast Ben Harush stond Olivier Deschacht (40). De verdediger zakte niet mee met z’n jeugdclub, maar breide nog een mooi einde aan z’n carrière met een laatste stop in SV Zulte Waregem. Aan het einde van vorig seizoen besloot de linkspoot dat het genoeg was en ruilde hij z’n tenue in voor een strak gestreken hemd in de tv-studio’s van onder meer Play Sports om wedstrijden te analyseren.

Op de rechtsachter streden Stefano Marzo (30) en Mickaël Tirpan (28) een ongelijke strijd. De Brusselaar won die namelijk met gemak. Tirpan bleef nog een half jaar in Oost-Vlaanderen en trok in januari 2020 naar het Turkse Kasimpasa dat hem een jaar later zes maanden uitleende aan het Nederlandse Fortuna Sittard. Na de huur keerde hij niet meer naar Turkije terug en nam de Eredivisieclub hem definitief over. Marzo bleef nog een jaar in het Waasland en is vandaag onbetwist basisspeler bij de Nederlandse tweedeklasser Roda JC en scoorde dit seizoen al drie keer als rechtsachter in de Keuken Kampioen Divisie.

Die andere rechtsachter, Tracy Mpati (29), zag het degradatieseizoen door z’n neus geboord door een horrorblessure in datzelfde seizoen. Hij versierde na het faillissement van Lokeren toch nog in juli 2020 een transfer naar reeksgenoot RWDM waar hij nu vooral de linkerflank afdweilt.

Het is moeilijk te geloven, maar Sporting had ook nog een vierde rechtsachter: Mario Tičinović (30). Die is vandaag onbetwist basisspeler bij de soevereine leider Zrinjski Mostar in Bosnië-Herzegovina. De club is met nog drie speeldagen te gaan nu al zeker van de eerste landstitel sinds 2018. Met zijn landstitel is hij trouwens niet de enige degradant die sinds zijn vertrek bij Lokeren successen beleefde. Zo is Jakov Filipović (29), die in maart 2020 naar BATE Borisov in Wit-Rusland trok, vandaag basisspeler en al goed voor zes doelpunten in 60 wedstrijden. Met z’n nieuwe club behaalde hij twee bekers (in 2020 en 2021), maar z’n contract loopt over enkele dagen af. Op z’n 29 kan hij weleens een optie zijn voor een Belgische subtopper.

De vreemdste transfer is zonder twijfel die van Gil van Moerzeke (23). Die startte het seizoen als rechtsback bij Lokeren-Temse en speelde nadien enkele weken als … spits. Na de recentste trainerswissel speelt hij opnieuw als rechtsachter, maar ondanks amper vijftien optredens in twee covidseizoenen lukte hij toch al vijf treffers in de tweede amateursklasse.

Amine Benchaib (29) bleef ook na de degradatie nog even op Daknam voor hij het Wit-Zwart-Geel van Sporting Lokeren inruilde voor het Wit-Zwart van Sporting Charleroi. Hij speelde in z’n eerste seizoen nog achttien wedstrijden, maar heeft het dit seizoen moeilijk om zich in de selectie en ploeg te knokken. Ook de vice-kapitein van Lokeren, Steve De Ridder (34), heeft het vandaag moeilijk. Hij verliet de club kort na de degradatie voor een transfer naar Sint-Truidense VV waar hij zich meteen opwierp tot leidersfiguur en zelfs kapitein. De middenvelder moest intussen zijn kapiteinsband afgeven en haalde voor de laatste drie matchen zelfs de kern niet meer. En toch kan het nog slechter, want de centrale middenvelder Julian Michel (29) speelde ondanks zijn contract bij Lokeren sinds 11 februari 2018 geen minuut meer en zit sinds medio 2020 zonder club.

Zijn concurrent centraal op het middenveld was Medhi Terki (30). Die vertrok na de degradatie meteen naar het Griekse Xanthi FC om na een jaar terug te keren naar België en z’n ex-teamgenoot Tracy Mpati te vervoegen bij tweedeklasser RWDM. Terki’s maatje op het middenveld, Lukáš Mareček (31), bleef nog een half jaartje bij Lokeren en speelt vandaag in z’n thuisland bij FK Teplice en deed dat in dertien wedstrijden dit seizoen vooral als basisspeler. Dat hoeft niet te verwonderen, want de Tsjechische ex-Anderlechtspeler heeft zeker en vast de kwaliteiten om in de Belgische subtop mee te draaien. Wie misschien zelfs bij een Belgische topclub zou kunnen meedraaien is José Cevallos Jr. (26). Die speelde een half jaartje in Portugal en vertrok in januari 2020 naar z’n thuisland Ecuador waar hij in twee jaar en in 66 wedstrijden al 21 doelpunten en vijf assists liet optekenen bij topclub Emelec.

Killian Overmeire (36), ten slotte, ging de geschiedenis van Lokeren in als een clublegende. Hij kwam op negenjarige leeftijd bij de jeugdploeg van Lokeren en stroomde op zijn achttiende door naar de A-selectie. Na meer dan zestien seizoenen bij Sporting Lokeren, waarin hij 494 officiële wedstrijden speelde (meer dan 200 meer dan eerste achtervolger Mijat Maric) en één wedstrijd bij de amateurclub Lokeren-Temse besloot hij dat het genoeg was. Met Lokeren is hij de enige aanvoerder die prijzen heeft gewonnen: in 2012 en 2014 won hij twee bekers en kende hij met zijn club en een prachtige 10 op 18 een succesvolle Europese campagne.

Dagen van vreugde, maar ook dagen van tegenslag waren zijn deel. Onder Louis de Vries gebeurde wat niemand zo’n clublegende toewenst: de Tricolores gingen failliet. Desondanks bleef Overmeire verknocht aan zijn grote liefde en onderhield hij even z’n conditie bij de beloften van Club NXT om dan in schoonheid af te sluiten bij zijn Lokeren. Tegenwoordig vult hij zijn dagen met het runnen van z’n eigen schoonmaakbedrijf en geniet hij van z’n welverdiende kwalitijd met z’n vrouw en kinderen.

Met amper 28 doelpunten in 30 wedstrijden is het bijna moeilijk te geloven dat Peter Maes, Trond Sollied en Glen De Boeck over zeven aanvallers beschikten. Raar maar waar, het is hun niet beter vergaan sinds hun vertrek uit het Waasland. Guus Hupperts (29), bijvoorbeeld, bleef nog een jaar bij Lokeren voor hij vertrok naar het Nederlandse VVV Venlo. Sinds 24 december van dit jaar zit hij zonder club nadat de clubleiding niet tevreden was over de prestaties van de Nederlander en besloot z’n contract te ontbinden. De rechtsvoor zat bij de tweedeklasser meer op de bank en tribune dan hem lief was.

Net zoals Hupperts bleef ook Yusuf Lawal (23) nog een jaartje aan de Durme. Hij vertrok medio 2020 naar het Azerbeidzjaanse Neftchi Baku en werd vorig seizoen kampioen. Momenteel staat hij met nog twee speeldagen te gaan met z’n club vierde in de stand op elf punten van leider Qarabag. Die andere vleugelaanvaller, Dylan Mbayo (20), vertrok meteen na de degradatie naar de rivaal uit Gent, maar kon zich daar ondanks z’n snelheid en flukse dribbels niet doorzetten. Sinds augustus speelt hij bij KV Kortrijk, maar in achttien competitiewedstrijden kwam hij nog niet tot scoren en gaf hij nog geen enkele assist.

Centraal in de spits was het vaak huilen met de pet op, maar Lokeren beschikte toch over vier (centrum)spitsen: Marko Mirić, Jakub Řezníček, Laurens Symons en Knowledge Musona (31). Die laatste kwam pas in januari 2019 op huurbasis over van RSC Anderlecht en werd na het seizoen voor anderhalf jaar uitgeleend aan KAS Eupen. Sinds dit seizoen speelt de Zimbabwaan bij het Saoedi-Arabische Al-Tai. Ook Laurens Symons (20) heeft intussen een apart traject afgelegd. De jonge spits kwam in januari 2019 over van de Lokerse beloften, maar kon het scoringsprobleem niet helpen oplossen. Een jaar later vertrok hij naar de beloften van KV Mechelen die hem tussen mei en augustus 2021 even verhuurden aan het IJslandse UMF Grindavík. Daar was hij in veertien wedstrijden goed voor drie doelpunten, maar sinds augustus 2021 wacht hij nog steeds op een kans bij de hoofdmacht van de Kakkers.

Wie net als Musona en Symons in januari 2019 in Lokeren aanspoelde was de Tsjech Jakub Řezníček (33). Die vertrok na amper drie maanden al terug uit het Waasland en trok naar het Tsjechische FK Teplice en ruilde vorige zomer de ploeg van Marecek in voor zijn gedegradeerde ex-club Zbrojovka Brno. De spits is dit seizoen al goed voor tien doelpunten en vier assists in amper vijftien wedstrijden. Roger Lambrecht bijt een gat in z’n broodzak van jaloezie. Voor wie de kranige ex-voorzitter zeker geen traan zal laten is de Servische spits Marko Mirić (34), de aanvaller die in 111 wedstrijden voor Lokeren twintig doelpunten maakte en minstens 50 keer buitenspel liep. Hij vertrok meteen na de degradatie naar het Bosnische B. Banja Luka dat hij een jaar later inruilde voor de Servische tweedeklasser Radnicki 1923. Met die club werd hij vorig seizoen kampioen in tweede klasse en dit seizoen zit hij al aan zes doelpunten en één assist in vijftien wedstrijden.

Kortom, de Lokerse selectie was achteraf bekeken inderdaad misschien een van de zwakste van de Jupiler Pro League en verdiende het om na twee ontsnappingspogingen in 2015/16 en 2017/18 te degraderen. “De een zijn dood is de ander zijn brood”, zo luidt de boutade, maar zoals zo vaak klopt ze ook. Door de degradatie, overname en het spijtige faillissement heeft een scheefgegroeide provincieclub plaatsgemaakt voor een bloeiende stadsclub die bouwt en steunt op een trouwe supportersschare en hopelijk binnen dit en acht jaar weer een vaste waarde is in de hoogste voetbalklasse. Met propere handen, gezonde ambitie en met zin voor realiteit kan Lokeren-Temse hopelijk van Daknam opnieuw een fort maken zoals tussen 2010 en 2015, want als Sporting komt, op ’t groene veld, z’n tegenstrevers uitgeteld …

Alle berichten van Quinten Hiel weergeven

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

Andere projecten van onze redacteurs:

© 2022 Door Fans Voor Fans

Maak een website of blog op WordPress.com